In memory

What a day..Ανήμερα Μεγάλης Παρασκευής ο ένας χρόνος απο την απώλεια του Κούτσι μου. Πήγα στο νεκροταφείο ζώων και βίωσα την αγάπη όλων αυτών των ανθρώπων που σιωπηλά πήγαν να τιμήσουν την μνήμη του αγαπημένου τους ζώου. Πόση ευγνωμωσύνη για τα μηνύματα που είδα στους τάφους. Θα σε αγαπάμε για πάντα, σε ευχαριστούμε που μας έκανες καλύτερους ανθρώπους, σε ευχαριστούμε που μας έμαθες να αγαπάμε. Γέμισα απο αυτή την εικόνα και παρόλη την λύπη μου σκέφτηκα πόσο τυχερή είμαι που έζησα αυτό το δυνατό δέσιμο μεταξύ ανθρώπου και ζώου. 

In memory, δεν θα ξεχαστείς ποτέ Κούτσι μου, αγαπήθηκες πολύ:)

Αν θέλετε να βοηθήσετε, Σας παρακαλώ Προωθήστε αυτό το Blog.

Σας ευχαριστώ πολύ

Σχεδόν ένα χρόνο μετά

Σχεδόν ένας χρόνος μετά. Πολλά στάδια, πολλές αναμνήσεις και πολύ προσωπική δουλειά με το κομμάτι του πένθους. Όσο για αυτό το blog, δυστυχώς δεν έχω καταφέρει να ασχοληθώ όσο θα ήθελα με την επικαιροποίηση των στοιχείων και των πληροφοριών όπως είχα σχεδιάσει αρχικά. Όμως οι βασικές ιδέες παραμένουν και τα ίδια τα sites ανανεώνουν το υλικό τους οπότε θεωρώ ότι η βάση και η ουσία δεν χάνεται. Κάτι πολύ σημαντικό για μένα είναι να διαδοθούν αυτές οι πληροφορίες, σε όσο περισσότερους ανθρώπους νοιάζονται για την υγεία του σκύλου ή της γάτας τους. Είναι δικαίωμα τους να γνωρίζουν και αντίστοιχα να αποφασίσουν για την ποιότητα ζωής που θα επιλέξουν για εκείνα. Έστω και μια μικρή αλλαγή, θα έχει αντίκτυπο στην μελλοντική τους υγεία.

Αν θέλετε να βοηθήσετε, Σας παρακαλώ Προωθήστε αυτό το Blog.

Ευχαριστώ πολύ,

Ιn memory...