Διατροφή-η αλλαγή

Το κομμάτι της διατροφής είναι για μένα το πιο σημαντικό γιατί είναι το θεμέλιο της πρόληψης. Όταν πιά το ζωάκι μας αρρωστήσει και ειδικά με αρρώστιες όπως ο καρκίνος τα πράγματα είναι δύσκολα. Στο νεκροταφείο ζώων ο υπεύθυνος μου είπε ότι το 90% των ζώων που φέρνουν έχει πεθάνει από καρκίνο. Για μένα αυτό δεν είναι τυχαίο, κάτι δεν έχει πάει καλά με τα ζώα. Κάτι γίνεται λάθος και αυτό το λάθος ισχύει και για εμάς τους ανθρώπους. Ο οργανισμός αρρωσταίνει και κάτι τον οδηγεί σε αυτή την αρρώστια ή ο οργανισμός αρρωσταίνει και κάτι δεν τον βοηθάει να γίνει καλά. Σύμφωνα με διάφορα συστήματα θεραπείας ο οργανισμός έχει τον τρόπο να θεραπευτεί όμως για να συμβεί αυτό πρέπει να μπορεί να αποτοξινωθεί, πρέπει να έχει τα εφόδια να αναζωογονηθεί. Πως θα συμβεί αυτό όταν δεν τον βοηθάμε? Τι είναι εκείνο που μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά έτσι ώστε να βοηθήσουμε τον οργανισμό να είναι πιο ανθεκτικός και υγιής? Αυτό δεν ισχύει μόνο για τα ζώα αλλά και για τους ανθρώπους. Το σώμα μας είναι το όχημα μας και αν του βάλουμε καλής ποιότητας βενζίνη τότε έχουμε περισσότερες πιθανότητες να αντέξει και να διατηρηθεί στη ζωή. Είναι απλή λογική.

Όπως έχω αναφέρει αγαπούσα πολύ τον σκύλο μου. Σε υπερβολικό βαθμό θα έλεγα και με ένα συνεξαρτητικό τρόπο. Όχι απαραίτητα ισορροπημένο όμως αυτή είναι η πραγματικότητα μου. Όλα αυτά τα χρόνια πίστευα ότι έκανα το καλύτερο δυνατό, τον πήγαινα στο γιατρό, του έδινα την κατάλληλη αγωγή και του έδινα την τροφή που μου είχαν προτείνει οι κτηνίατροι ανάλογα με την περίπτωση της υγείας του. Είχα την εντύπωση ότι έκανα το σωστό και είχα την εντύπωση ότι έπαιρνα την καλύτερη τροφή με βάση τις πληροφορίες που είχα.  Ένα χρόνο πρίν τον θάνατο του Κούτσι μου και αφού τα γαστρεντερολογικά συμπτώματα είχαν αρχίσει να γίνονται ακόμη πιο έντονα άρχισα να αναρωτιέμαι αν αυτό που του δίνω σαν τροφή είναι το κατάλληλο για αυτόν. Ακόμη δεν είχα μπει καν στην διαδικασία να αμφισβητήσω αυτά που μου έλεγαν, απλά σαν μια πρώτη σκέψη άρχισα να αναρωτιέμαι αν ο Κούτσι ήταν ευχαριστημένος με αυτό που έτρωγε.

Κάποια στιγμή ξεκίνησε έντονη δυσκοιλιότητα, κάποιους εμετούς και διάρροια. Ήξερα ότι είχε πρόβλημα στο στομάχι όμως αυτή την φορά κάτι ήταν διαφορετικό. Η δυσκοιλιότητα ήταν συχνή, άρχισε έντονα συμπτώματα δυσπεψίας με σάλια, γαστο-οισοφαγική παλλινδρόμιση και έπαιρνε μια χαρακτηριστική στάση στο σώμα του που έδειχνε ότι πόναγε.

Παρατήρησα ότι μειώθηκε η όρεξη του για φαγητό και ότι πλέον ήταν πολύ δύσκολο να τον ταΐσω. Δεν έτρωγε με όρεξη και άφηνα πολύ ώρα το φαγητό του μέχρι να το φάει, μάλιστα κάποιες φορές αναγκαζόμουν με εντολές και με παιχνίδι (η ξηρά τροφή ήταν μπιλάκια οπότε παίζαμε με αυτά) να τον αναγκάσω να φάει. Ένα βράδυ γυρνώντας στο σπίτι βρήκα μια πολύ άσχημη εικόνα. Κάτι τον είχε πειράξει απλά δεν ήμουν προετοιμασμένη για αυτό που αντίκρισα αφού είχε στην κυριολεξία γεμίσει το σπίτι με εμετό και διάρροια. Για να ανακουφίσω το στομάχι του, του μαγείρεψα κοτόπουλο με ρύζι το οποίο προς μεγάλη μου έκπληξη όχι απλώς έφαγε αλλά κατάπινε με μανία.

Η αρχή της αλλαγής

Εκείνες τις ημέρες όπως ανέφερα άρχισα να σκέφτομαι μήπως πρέπει να αλλάξω την συγκεκριμένη ξηρά τροφή με κάποια πιο ολιστική και υγιεινή. Τότε ήταν που ξεκίνησε η εντατική έρευνα. Άρχισα να ψάχνω στο ίντερνετ και να συγκρίνω τροφές. Διαπίστωσα ότι οι πληροφορίες που έχουμε στα ελληνικά sites και blogs ήταν πολύ περιορισμένες συνεπώς άρχισα να ψάχνω στο εξωτερικό. Η ανάγκη μου τότε ήταν να αντικαταστήσω την συγκεκριμένη ξηρά τροφή με κάποια οργανική-ολιστική. Δεν είχα κάν διανοηθεί ότι μπορούσα να τον βγάλω εντελώς από την εμπορική τροφή. Βρήκα πολύ υλικό με sites που είχαν λίστα με τις καλύτερες ολιστικές ξηρές τροφές και sites που σύγκριναν τα συστατικά και έκαναν αξιολόγηση με βάση την αξιοπιστία του προϊόντος (στο τέλος της ενότητας υπάρχουν κάποια απο τα πιο σημαντικά links που με βοήθησαν).

Βρήκα sites για food recalls δηλαδή για απόσυρση τροφών και είδα αν η επικρατέστερη τροφή που είχα βρεί είχε αποσυρθεί στο παρελθόν. Εκεί έμαθα για πρώτη φορά ότι υπάρχουν παρτίδες τροφών οι οποίες αποσύρθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι η εταιρεία βγάζει ένα προϊόν στην αγορά το οποίο μπορεί να βγει ελαττωματικό και στην περίπτωση αυτή δεν σημαίνει ότι η συσκευασία δεν έχει το σωστό χρώμα αλλά ότι μια χιλιάδα από ανυποψίαστα ζώα πεθαίνουν μέσα σε ένα 24ωρό επειδή κάποιο από τα συστατικά ήταν αλλοιωμένο ή τοξικό ή μολυσμένο με αποτέλεσμα να οδηγηθεί το ζώο σε ένα επώδυνο και γρήγορο θάνατο (ευτυχώς για το ζώο, δυστυχώς για τον ιδιοκτήτη που δεν προλαβαίνει να αντιδράσει). Εκεί άρχισαν οι πρώτες σκέψεις αμφισβήτησης. Εκεί άρχισα να αναρωτιέμαι γιατί υπήρχαν τα food recalls και γιατί μέχρι τότε δεν γνώριζα τίποτα για αυτά. Στην Ελλάδα δεν είχα ακούσει να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο ούτε είχα ενημερωθεί για κάτι τέτοιο.

Με τα πολλά βρήκα μια ολιστική ξηρά τροφή που υπήρχε στην Ελλάδα και την παρήγγειλα. Η τροφή ήρθε και εγώ περίμενα να βελτιωθούν τα στομαχικά του Κούτσι για να κάνω σιγά σιγά εισαγωγή στη νέα τροφή. Αυτό δεν συνέβη ποτέ. Την σακούλα αυτή δεν την άνοιξα ποτέ, συγκεκριμένα την έδωσα σε κάποια φίλη για τα σκυλιά της και ο Κούτσι μετά από κάποια αγωγή που έκανε για το στομάχι του (θα αναφερθώ αναλυτικά σε αυτά τα συμπτώματα σε άλλη ενότητα) δεν ξαναέφαγε μέχρι να πεθάνει ξηρά εμπορική τροφή. Ξεκινήσαμε το μαγειρευτό φαγητό!

Ο φόβος της αλλαγής

Όταν ξεκίνησε η έρευνα μου και άρχισα να μαθαίνω για τα συστατικά των εμπορικών τροφών βρήκα πολλές ιστορίες και στοιχεία. Ιστορίες για το δίλλημα της τροφής μετά από μια άσχημη εμπειρία που είχε  κάποιος με την εμπορική τροφή, ιστορίες αγωνίας για το ποια είναι η κατάλληλη τροφή, ιστορίες άγχους για το τι θα τρώει από εδώ και πέρα ο σκύλος, ιστορίες αισιοδοξίας που μίλαγαν για μια ουσιαστική αλλαγή υγείας μετά την διακοπή της εμπορικής τροφής. Σε όλα τα στάδια αναζήτησης φοβόμουν και είχα απορίες και αγωνία την οποία δεν μπορούσα να μοιραστώ με κάποιον. Δεν ήξερα αν κάνω το σωστό, δεν ήξερα αν η τροφή που θα ετοίμαζα για τον σκύλο μου θα ήταν πλήρης άλλωστε η διαφήμιση και το marketing των εταιριών είχαν κάνει καλή δουλειά στο να πιστέψω ότι δεν μπορώ να προσφέρω ισορροπημένη τροφή στον σκύλο μου. Η εσωτερική φωνή, η διαίσθηση και τα μηνύματα όμως ήταν ξεκάθαρα. Ο σκύλος μου ένιωθε καλύτερα και ήταν πολύ πιο χαρούμενος με το μαγειρεμένο φαγητό, γνώριζα τα υλικά που είχε μέσα και έβλεπα την λάμψη στα μάτια του όταν του το έδινα. Αυτό που με επηρέασε αρκετά λίγο πριν αρχίσω το μαγείρεμα είναι ομολογώ & μια φράση που συναντούσα συχνά και που έλεγαν άνθρωποι που πίστεψαν σε αυτή την αλλαγή και είδαν θεαματική διαφορά στο ζωάκι τους. Οι άνθρωποι αυτοί μιλούσαν για αληθινό φαγητό. Αυτή την έννοια την νιώθω πιο έντονα τώρα που δίνω στη γάτα μου ωμό φαγητό. Με τον Κούτσι δεν μπόρεσα να κάνω αυτή την δοκιμή λόγω των διαφόρων προβλημάτων που είχε όμως με την γάτα μου βλέπω ακριβώς αυτή την έννοια. Τρώει αληθινό φαγητό. Που δεν έχει συνθετικά, δεν έχει χρωστικές, συντηρητικά, ενισχυτικά γεύσης, αντιβιοτικά και υποπροϊόντα. Πραγματικό αληθινό κρέας, αληθινά λαχανικά, αληθινό ελαιόλαδο.

Δεν είναι πυρηνική φυσική

Παρόλα αυτά φοβόμουν γιατί είχα πειστεί ότι αποκλείεται να είναι τόσο εύκολο να ταΐσεις ένα σκύλο, θα πρέπει να είσαι μεγάλος επιστήμονας για να τα καταφέρεις.

Όταν όμως άρχισα να συγκεντρώνω τις πληροφορίες για το μενού διατροφής του, διαπίστωσα ότι δεν είναι πυρηνική φυσική. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά από ότι φαίνονται. Άλλωστε είχα πολύ υλικό για πληροφόρηση μέσω ερευνών, άρθρων, βιβλίων. Βρήκα την αναλογία της ημερήσιας ποσότητας για τα κιλά το σκύλου, τις τροφές που μπορεί να τρώει και εκείνες που απαγορεύονται, βρήκα άπειρες συνταγές, βρήκα τα οφέλη της κάθε τροφής και ειδικές συνταγές για ζώα που είχαν κάποιο πρόβλημα υγείας, βρήκα τα σκευάσματα που συμπληρώνουν την διατροφή του. Και πάνω από όλα η διαδικασία είναι trial & error. Δοκιμάζεις κάτι για λίγο καιρό και βλέπεις πως ανταποκρίνεται ο οργανισμός. Υπάρχουν τροφές που δέχεται καλύτερα ο οργανισμός και κάποιες άλλες που δεν τις προτιμάει.

Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι με τις σπιτικές συνταγές είχα την δυνατότητα ευελιξίας. Μπορούσα δηλαδή να προσθέσω ένα συστατικό που θα τον βοηθούσε ανά περίπτωση υγείας όπως είναι η κόκκινη κολοκύθα. Αυτό το υλικό είναι πραγματικά μαγικό. Με μια κουταλιά βραστής κόκκινης κολοκύθας σταματάει η δυσκοιλιότητα η οποία μπορεί να επιμένει και να μην βελτιώνεται με το παραφινέλαιο που συστήνουν αρκετοί κτηνίατροι.

Σε εκείνο το στάδιο η έρευνα μου έγινε μανία. Πέρασα πολλές ώρες και ήμουν ενθουσιασμένη με το υλικό που ανακάλυπτα.

Σε αυτό το στάδιο ήταν που άρχισα να μαθαίνω πράγματα που μπορούσα να εφαρμόσω και στην δική μου ζωή για το καλό της δικής μου υγείας. Όλη αυτή η εμπειρία όπως έχω αναφέρει ήταν ένα σπουδαίο μάθημα ζωής για μένα. Έμαθα τόσα πολλά για τον εαυτό μου, το σώμα μου, τον οργανισμό μου, την διατήρηση της υγείας μου. Πλέον δεν ήμουν στο σκοτάδι, είχα πληροφόρηση και μπορούσα να έχω άποψη.

Μαγειρεμένο ή ωμό φαγητό?

Το καλύτερο φαγητό είναι το ωμό με βάση τις μελέτες που έχουν γίνει. Όμως αν κάποιος δεν έχει αυτή την δυνατότητα ή το ζωάκι του έχει επιβαρημένο ιστορικό και δεν είναι σε θέση να χωνέψει το ωμό φαγητό (αν και μπορούμε να το βοηθήσουμε με πεπτικά και παγκρετικά ένζυμα που διευκολύνουν την πέψη) προτείνεται το μαγειρεμένο φαγητό.

Τι παρατηρεί κάποιος όταν αλλάξει την τροφή

Καταρχάς θα ήθελα να τονίσω ότι η διαδικασία της αλλαγής θέλει χρόνο και γίνεται σταδιακά. Υπάρχουν ζώα που είναι πραγματικά εθισμένα στην εμπορική τροφή γιατί έχουν πολύ έντονα ενισχυτικά γεύσης. Αυτά τα ενισχυτικά λειτουργούν στον οργανισμό όπως το ναρκωτικό. Έτσι το ζώο είναι προγραμματισμένο να τρώει συνέχεια, ακόμα και να μην πεινάει. Είχε τύχει με την γάτα μου όταν ήταν μικρή με συγκεκριμένη ξηρά τροφή να κάνει απίστευτα υπερφαγικά επεισόδια. Στην κυριολεξία αν μπορούσε να φάει όλη τη σακούλα θα το έκανε. Όταν αλλάξει κάποιος τροφή θα έχει να αντιμετωπίσει:

1) Κάποιες στομαχικές διαταραχές. Με την εμπορική/επεξεργασμένη τροφή συμβαίνουν δύο περιπτώσεις. Ο οργανισμός δεν αποκτάει τα εφόδια της φυσιολογικής πέψης. Αδρανεί η έκκριση ενζύμων αφού τα πεπτικά ένζυμα ενισχύονται από τις ίδιες τις τροφές. Δηλαδή η πρωτεινάση ενισχύεται από τα ένζυμα που υπάρχουν στο κρέας. Όταν κάποιος δεν τρώει κανονικό κρέας αλλά ένα συνθετικό υποπροϊόν το οποίο είναι επεξεργασμένο και έχει χάσει την αρχική του ιδιότητα τότε αδρανεί αυτό το ένζυμο. Όταν αρχίσει ένας οργανισμός να τρώει κανονικό κρέας τότε το στομάχι θα αρχίσει να διαμαρτύρεται γιατί δεν έχει τα εφόδια να διασπάσει και να χωνέψει τις τροφές. Αυτή η διαδικασία επαναλειτουργίας θέλει χρόνο και κάποια υποστήριξη –μπορεί να γίνει με πεπτικά ένζυμα ή με προβιοτικά. Ξέρουμε πλέον ότι το στομάχι είναι ο δεύτερος εγκέφαλος και ότι αν δεν λειτουργεί σωστά τότε δεν μπορεί να τραφεί ο οργανισμός και τα ζωτικά όργανα.

Επιπλέον κάθε αλλαγή φέρνει κάποια διαταραχή. Ίσως παρατηρηθεί κάποια ήπια διάρροια, ίσως παρατηρηθούν κάποια πιο έντονα γουργουρητά από την προσπάθεια να γίνει η πέψη με μια νέα τροφή.

Κάτι άλλο που συμβαίνει με την εμπορική ξηρά τροφή είναι ότι πολλά ζώα καταπίνουν το φαγητό γρήγορα το οποίο ουσιαστικά διαλύεται στο στομάχι και έτσι δεν ξεκινάει η πέψη από το στόμα όπως θα πρέπει να γίνεται με αποτέλεσμα να μην ξέρουν πώς να μασήσουν τη νέα τροφή.

2) Δυσκολία προσαρμογής, το ζώο μπορεί να αργήσει να δεχτεί τη νέα τροφή, αυτό συμβαίνει πιο συχνά με τις γάτες οι οποίες έχουν συνηθίσει την γεύση και μυρωδιά του εμπορικού φαγητού και είναι πιο δύσκολες στην αλλαγή. Όπως χαρακτηριστικά διάβασα είναι food junkies στην κυριολεξία αφού έχουν έντονα cravings για αυτές τις τροφές.

3) Διαδικασία αποτοξίνωσης (το ζώο μπορεί να είναι ληθαργικό, να έχει πολλές εκκρίσεις από μάτια, αυτιά, δέρμα. Αυτό είναι αναμενόμενο αφού ο οργανισμό καθαρίζει από ότι βρίσκεται μέσα του και αρχίζει να ανανεώνει τους ιστούς, τα κύτταρα, το δέρμα, το τρίχωμα. Φεύγει ότι τοξικό υπάρχει και αρχίζει και αποβάλλεται για να δεχτεί την νέα ενέργεια που φέρνει η νέα τροφή.

Τα οφέλη της αλλαγής για τον Κούτσι μου

Μπορώ να μιλήσω για τις αλλαγές που είδα εγώ στον δικό μου σκύλο αν και στο ίντερνετ θα βρείτε πολύ υλικό. Με την αλλαγή της τροφής σταμάτησε η δυσοσμία δέρματος, οι δερματικές αλλεργίες, τα μάτια του έγιναν πιο καθαρά και μειώθηκαν οι εκκρίσεις, το τρίχωμα του έγινε πιο γυαλιστερό. Η κίνηση του και η ενέργεια του βελτιώθηκε όπως και η διάθεση του όταν τον τάιζα. Είχε πολύ μεγάλη χαρά, ανυπομονησία και όρεξη για φαγητό. Ακόμη και όταν ξεκίνησαν τα συμπτώματα του καρκίνου αυτό που παρέμεινε και μας δυσκόλεψε και στη διάγνωση ήταν η όρεξη του για φαγητό.

Σίγουρα δεν τα έκανα όλα σωστά από την αρχή της αλλαγής. Σίγουρα έκανα λάθη με το φαγητό, κάποιες φορές δοκίμασα τροφές που δεν του ταίριαζαν και τον επιβάρυνα όμως είναι κάτι που δεν μετανιώνω με τίποτα. Είμαι χαρούμενη γιατί του προσέφερα κάτι πιο υγιεινό, κάτι πιο ωφέλιμο και γευστικό το οποίο χαιρόταν και απολάμβανε. Είμαι χαρούμενη γιατί τουλάχιστον δεν τον επιβάρυνα επιπλέον με κάτι τοξικό.

Χρήσιμα links

http://www.amazon.com/Pitcairns-Complete-Guide-Natural-Health/dp/157954973X

http://www.holisticdog.org/

http://www.thewholedog.org/

http://www.whole-dog-journal.com/

http://eleeh.hubpages.com/hub/5-Ways-Homemade-Healthy-Dog-Food-Can-Help-Your-Dog

http://www.homevet.com/index.php/diet-discussion/item/315-an-excerpt-from-the-book-food-pets-die-for

http://www.squidoo.com/bad-dog-food

http://petfoodtracker.blogspot.gr/2007/06/3-different-private-tests-positive-for.html

http://www.fda.gov/animalveterinary/safetyhealth/recallswithdrawals/default.htm

http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:BZzz3nlh8_UJ:dogcathomeprepareddiet.com/problems_from_feeding_commercial.html+commercial+dog+foods+cause+them+gastro+reflux&cd=9&hl=el&ct=clnk&gl=gr

http://www.caberfeidh.com/Truth.htm

http://www.bornfreeusa.org/facts.php?more=1&p=359

http://www.organic-pet-digest.com/

http://dogaware.com/articles/wdjhomemade1.html