Οι δικές σας ιστορίες

Σε αυτή την ενότητα οι δικές σας ιστορίες μπορούν να κάνουν την διαφορά. Όλα αυτά τα σκυλάκια ή γατάκια που έχασαν την ζωή τους δεν έφυγαν άδικα. Γνωρίζω ότι όλα έχουν ένα τέλος, γνωρίζω ότι κάποια στιγμή όλοι θα πεθάνουμε όμως αν μπορούμε να καλυτερέψουμε κάποια πράγματα γιατί να μην το κάνουμε? Αν έχετε ένα περιστατικό που θα θέλατε να μοιραστείτε στη μνήμη του κατοικίδιου που πέθανε μπορείτε να στείλετε e-mail στο koutsimou@gmail.com. Η ιστορία μπορεί να αφορά την ασθένεια του καρκίνου και την πορεία του ζώου, ένα περιστατικό ασθένειας λόγω εμβολίου, το πως βιώσατε το πένθος και τι σας βοήθησε ή την δική σας ιστορία/εμπειρία στον τομέα διατροφή. Γράψτε την ηλικία του ζώου, το όνομα και την ιστορία σας. Η ιστορία θα προσαρμοστεί και θα αναρτηθεί με την δική σας έγκριση. Ο στόχος αυτής της ενότητας δεν είναι να κατηγορήσουμε κάποιον απλά να παραθέσουμε τα γεγονότα για αυτό δεν θα δημοσιευτούν πληροφορίες με ονόματα κτηνιάτρων για ευνόητους λόγους.

Τραγικό περιστατικό με επαναληπτικό εμβόλιο Μόρβας σε σκύλο 10 ετών

Μια πολύ δύσκολη και τραγική ιστορία έστειλε η Μαρία η οποία πριν από κάποια χρόνια πήγε τον 10 ετών γκριφόν-κανίς σκύλο της σε κτηνίατρο της γειτονιάς για κούρεμα (χωρίς νάρκωση) και επαναληπτικό εμβόλιο Μόρβας. Η κτηνίατρος βρισκόταν μόλις 5 λεπτά από το σπίτι της. Ο σκύλος κατά την επιστροφή από το κτηνιατρείο εμφάνισε πρόβλημα στην κίνηση και συγκεκριμένα δεν μπορούσε να σταθεί καλά στα πίσω πόδια. Η κοπέλα προσπάθησε να τον βοηθήσει κρατώντας τον και εκείνος κατέρρεε. Επικοινώνησε το ίδιο βράδυ με την κτηνίατρο η οποία την καθησύχασε και της είπε να περιμένει την επόμενη ημέρα και αν συνεχίσει να το κάνει τότε να της τον πάει. Το ίδιο βράδυ ο σκύλος όταν κατάφερνε να σταθεί όρθιος προχωρούσε και κόλλαγε το κεφάλι του στον zxaντας το κενό. Την επόμενη ημέρα τον πήγε στην κτηνίατρο η οποία της είπε με συγκρατημένο φόβο ότι μάλλον είναι κάποιο εγκεφαλικό επεισόδιο. Η εξέλιξη ήταν απίστευτα ραγδαία. Μέσα σε μια εβδομάδα ο σκύλος πέθανε αφού πρώτα έχασε εντελώς την κίνηση του, ήταν πλέον παράλυτος, δεν είχε καθόλου συνείδηση , δεν αναγνώριζε, δεν είχε επαφή με το περιβάλλον και το μόνο που έκανε ήταν ξαπλωμένος στο πάτωμα να κουνάει επαναλαμβανόμενα τα πόδια του τα οποία πλήγιαζε κιόλας από την τριβή.

Η Μαρία άλλαξε 4 κτηνιάτρους συνολικά και από αυτούς τους 4 μόνο η τελευταία κτηνίατρος που πλέον είδε τον σκύλο σε πολύ τελικό στάδιο της επιβεβαίωσε τι είχε συμβεί με το εμβόλιο και της έδωσε ηρεμιστικά χάπια για να μειωθούν οι κρίσεις. Βλέπω και πάλι την δυσκολία των κτηνιάτρων να παραδεχτούν το αυτονόητο, ότι ναι υπάρχει ανεπιθύμητη αντίδραση σε επαναληπτικό εμβόλιο που γίνεται σε σκύλο και ειδικά σε αυτή την ηλικία. Επιπλέον η κτηνίατρος που έκανε το εμβόλιο δεν ανέφερε τίποτα για ενδεχόμενους κινδύνους ειδικά σε ένα σκυλί 10 ετών. Είναι πολύ κρίμα για ένα ιδιοκτήτη να βιώνει κάτι τέτοιο και να μην μπορεί να αντιδράσει. Τουλάχιστον ο σκύλος έπαθε αμέσως εγκεφαλική βλάβη και δεν καταλάβαινε. Αυτό είναι το μόνο παρήγορο που μπορώ να βρω σε αυτό το περιστατικό.

Η Μαρία ανέφερε και την εμπειρία της με τους υπόλοιπους κτηνιάτρους που δεν είναι ιδιαίτερα θετική αφού χαρακτηριστικά ένας από αυτούς έβαλε στο ζωάκι της ορό για σκύλο μεγαλύτερου μεγέθους με αποτέλεσμα να σπάσουν οι φλέβες του και όταν πήγε πλέον τον σκύλο της στην τελευταία κτηνίατρο να μην μπορεί να βρει φλέβα να του βάλει τον ορό. Ένας άλλος κτηνίατρος όπως ανέφερε χειρουργούσε και είχε την πόρτα ανοιχτή με αποτέλεσμα να μπορούν να δουν όσοι περίμεναν στην αναμονή. Αυτά είναι κάποια μόνο από τα περιστατικά που ακούω πλέον και υποψιάζομαι ότι με τις δικές σας ιστορίες θα ακούσω ακόμα περισσότερα. Μακάρι να μειωθούν κάποια στιγμή τέτοιου είδους περιστατικά.

Μακάρι αυτή η ιστορία να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους να αναρωτηθούν πριν κάνουν ένα επαναληπτικό εμβόλιο σε ένα σκύλο 10 ετών. Στη μνήμη του. Μαρία σε ευχαριστώ γιατί ξέρω πόσο επώδυνο ήταν να γράψεις αυτές τις πληροφορίες.

O θρήνος γιά τον χνουδωτό μου "γιό" : ΜΠΟΥΡΔΑΣ !!!-22/10/2014

Καλησπέρα φίλοι & φίλες των ζώων.Εχθές το ξημέρωμα,ανήμερα των γενεθλίων μου,έφυγε ο Μπούρδας μου,μαλτεζάκι 12,5 χρονών.Είναι ο 3ος θάνατος ζώου μου που βιώνω & ενώ νόμιζα οτι θα το περάσω πιό ελαφρά,ο πόνος μου είναι αβάσταχτος..... Όλη μέρα κλαίω,χαζεύω το κρεββατάκι του,τα μπολάκια του,τα λουράκια του... Μόνο αυτοί που αγαπούν πραγματικά τα ζώα,μπορούν να με καταλάβουν.Δεν έχω διάθεση να βγω,να κάνω τις δουλειές μου.Θέλω να μην μ’ενοχλούν οι άσχετοι,ο κάθε άνθρωπος βιώνει τον θάνατο με τον δικό του τρόπο & θρηνεί όπως εκείνος αισθάνεται.Και δεν μπορώ ν’ακούω διάφορες βλακείες,του τύπου : εδώ παιδάκια πεθαίνουν,κι’εσύ θρηνείς γιά το σκυλί σου;;;;;; Έκλεισα χθες τα 55,με έναν καταπληκτικό σύντροφο εδώ & 35 χρόνια,με 2 υπέροχες κόρες,με 3 αξιαγάπητες εγγονές & με πολλά σκυλιά!!! Μέχρι χθες είχα 3,από σήμερα έχω 2 μόνο.... Ο Μπουρδάκος μου πέρασε την γέφυρα του ουράνιου τόξου,πήγε στον παράδεισο & συνάντησε την Σταλίτσα μου (πέθανε 8,5 χρονών,μαλτεζάκι,το 2007) & την Χιονέλα μου (πέθανε 12 χρονών,μπομπτεϊλ,το 2008). Έζησε άρχοντας & έφυγε βασιλιάς.Δεν θέλαμε να ταλαιπωριέται,να βασανίζεται....δεν του άξιζε,έπρεπε να φύγει ευτυχισμένος & αξιοπρεπής ! Από την Δευτέρα το απόγευμα είχε να φάει,δεν πολυσηκωνόταν,δεν γαύγιζε,οπότε Τρίτη απόγευμα πήρα τον κτηνίατρο μου & θα τον πήγαινα εχθές πρωΐ (Τετάρτη) να τον δει,παρ’ότι οι γενικές εξετάσεις που του είχα κάνει τον Ιούλιο,ήταν άψογες.Τρίτη βράδυ 12:30 ,είχε κουρνιάσει στο κρεββατάκι του & δεν κουνιόταν.Νομίζω οτι από την στιγμή εκείνη είχε αρχίσει η προετοιμασία της αναχώρησής του.Επειδή το κρεββατάκι του είναι μεγάλο,κοιμόντουσαν & τα 3 μαζί,μέχρι την Τρίτη το βράδυ.Να μην θέλουν να πάνε καθόλου δίπλα του.....είχαν λάβει φαίνεται το μήνυμα του : “αφήστε με να φύγω ήσυχος”, & το σεβάστηκαν.Ξάπλωσα να κοιμηθώ,έχοντας την έννοια του.Δεν πέρασε ένα τέταρτο & ακούω το 2ο σκυλάκι μου,μαλτεζάκι κι’αυτό,7 χρονών,να κλαίει.Πετάγομαι από το κρεββάτι & βλέπω τον Μπουρδάκο μου να έχει τρομερούς σπασμούς,να έχουν φύγει υγρά από το στόμα του & περιττώματα από τον ποπό του,& τα ματάκια του να με κοιτάζουν λέγοντας μου : ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ ,ταξιδεύοντας προς τους τετράποδους αγγέλους.Τα δακρυσμένα μάτια μου συνάντησαν τα βουρκωμένα μάτια του άντρα μου & συμφωνώντας σιωπηλά,τηλεφώνησε στον κτηνίατρο.Σε μισή ώρα,ήμασταν ήδη εκεί.Εγκεφαλική αιμορραγία....... δεν υπήρχε γυρισμός.Μας είπε ο κτηνίατρος :  “Αυτό που αποφασίσατε είναι το καλύτερο στην κατάστασή του.Είστε σίγουροι;” Του απάντησα : “Να μην ταλαιπωρηθεί άλλο,να φύγει ήσυχος,αυτό θα είναι το τελευταίο δώρο αγάπης μας “. Έσκυψα, του φίλησα το άσπρο κεφαλάκι του , τον αποχαιρέτησα..........     & μετά ..2:30 ξημερώματα Τετάρτης , ένα απέραντο κενό.Χριστέ μου.....γιατί ;;;;;; Τον πήρα αγκαλιά μου μέσα στην άσπρη κουβερτούλα του & ήρθαμε σπίτι.Ευτυχώς είμαστε πολύ τυχεροί γιατί έχουμε μεγάλο κήπο.Έσκαψε ο άντρας μου,δίπλα στ’άλλα,& τον θάψαμε.Μπήκαμε στο σπίτι & αμέσως έτρεξαν τα άλλα 2 στην αγκαλιά μου.Θρηνούν κι’αυτά,το βλέπω,το καταλαβαίνω....Να δούμε, εμείς θα πάμε στον παράδεισο , όπως τα ζωάκια μας ; Σας ευχαριστώ ,ήταν βάλσαμο γιά μένα να τα βγάλω από μέσα μου.Καληνύχτα σ’όλους,Κωνσταντίνα.